Odmiana imienia Sylwunia przez przypadki

Sylwunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sylwunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylwuni

Celownik
(komu? czemu?):Sylwuni

Biernik
(kogo? co?):Sylwunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylwunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylwuni

Wołacz
(hej!):Sylwuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SylwuniaJak już wiecie mam na imię Sylwunia.
Autorem artykułu jest Sylwunia.
Sylwunia tego nie widzi.
Sylwunia ma katar i źle się czuje.
Sylwunia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SylwuniPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Sylwuni.
Specjalnością Sylwuni jest jazda na koniu.
Ręka Sylwuni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
W słuchawce usłyszałam głos Sylwuni.
Rodzina Sylwuni zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
SylwuniOczywiście każdy przyzna rację Sylwuni.
Opowiadam Sylwuni o swoich zainteresowaniach.
Ja na pewno przekaże swój procent Sylwuni.
Tego Sylwuni było już za wiele.
Zaproponowałem Sylwuni dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
SylwunięSylwunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Sierżant wpatrywał się w Sylwunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kawę kupioną przez Sylwunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Sylwunię.
Spojrzał na Sylwunię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SylwuniąZakończyliśmy edycję kwietniową z Sylwunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Sylwunią.
Dwa dni temu miałam z Sylwunią śmieszną przygodę.
Przez chwilę oboje z Sylwunią patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Sylwunią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SylwuniNo a teraz trochę więcej o Sylwuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Sylwuni.
Warto także pomyśleć chwilę o Sylwuni.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Sylwuni.
Kto dziś pamięta o Sylwuni.

Wołacz:
(hej!)
SylwuniuSylwuniu! Gdzie jesteś?
Sylwuniu! Wróć do mnie!
Witaj Sylwuniu!
Gdzie jesteś Sylwuniu!?
Sylwuniu! Uważaj!