Odmiana imienia Sancja przez przypadki

Sancja imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sancja

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sancji

Celownik
(komu? czemu?):Sancji

Biernik
(kogo? co?):Sancję

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sancją

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sancji

Wołacz
(hej!):Sancjo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SancjaGdzie jest Sancja?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sancja.
Mam na imię Sancja.
Za chwilę wróci Sancja z lasu.
Dziś Sancja ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SancjiBardzo podoba mi się wypracowanie Sancji.
Sancji siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przyglądałam się dłoniom Sancji.
Rodzina Sancji wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Wysyłam list do Sancji.

Celownik:
(komu? czemu?)
SancjiCo tej Sancji po głowie chodzi?
Chciałam szybko pochwalić się Sancji.
Powiedz wszystkim i Sancji, że nic mi nie jest.
Nie wiem, co powiedzieć Sancji.
Sancji przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
SancjęW końcu obudzili Sancję, żeby ich ratował.
Spotkałam Sancję w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Na Sancję moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Sancję bardzo przyjaźnie.
Obserwuję Sancję bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SancjąWczoraj wracamy z Sancją od lekarza.
Tym razem korespondowałam z Sancją.
Ja z Sancją chcemy się przebrać za wampiry.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Sancją.
Jadę na wycieczkę razem z Sancją.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SancjiWszyscy dyskutują o Sancji.
Nie wspomniałem na początku o Sancji.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Sancji.
Przynajmniej tak myślał tata o Sancji.
Przez chwilę pomyślałam o Sancji.

Wołacz:
(hej!)
SancjoDzień dobry Sancjo!
Witaj Sancjo!
Gdzie jesteś Sancjo!?
Dobry wieczór Sancjo!
Sancjo! Uważaj!