Odmiana imienia Sancjusia przez przypadki

Sancjusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sancjusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sancjusi

Celownik
(komu? czemu?):Sancjusi

Biernik
(kogo? co?):Sancjusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sancjusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sancjusi

Wołacz
(hej!):Sancjusiu!

Przykłady deklinacji imienia Sancjusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sancjusia

Autorem artykułu jest Sancjusia.
Za chwilę wróci Sancjusia z lasu.
Gdzie jest Sancjusia?
Ja i Sancjusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Sancjusia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Sancjusi

Tata Sancjusi sam opatrzył mi nogę.
Prosimy o pomoc dla Sancjusi.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Sancjusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Sancjusi.
Póki co dodaję zdjęcia Sancjusi z wakacji.

Celownik (komu? czemu?): Sancjusi

Tego Sancjusi było już za wiele.
Sancjusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Sancjusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Przyglądam się Sancjusi.
Zaproponowałem Sancjusi dwa tematy.

Biernik (kogo? co?): Sancjusię

Oszołomienie spadło teraz na Sancjusię i na moment odebrało mu wigor.
Patrzył na Sancjusię z pełnym zgrozy podziwem.
Zdjęcie przesłane przez Sancjusię.
Spoglądam na Sancjusię.
Spojrzała na Sancjusię jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Sancjusią

Karolina miała się spotkać z Sancjusią przed szkołą.
Oboje z Sancjusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zostanę tu tylko z Sancjusią i chłopakami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Sancjusią.
Siedzieliśmy z Sancjusią na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Sancjusi

Przy Sancjusi zapomniałem o wszystkim.
Hipnotyzująca powieść o Sancjusi i płatnym mordercy.
A o Sancjusi to i słowa rzec nie umiał.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Sancjusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Sancjusi.

Wołacz (hej!): Sancjusiu

Dziękuję Sancjusiu za rozmowę!
Cześć Sancjusiu!
Gdzie jesteś Sancjusiu!?
Sancjusiu! Wróć do mnie!
Hej Sancjusiu!