Odmiana imienia Norunia przez przypadki

Norunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Norunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Noruni

Celownik
(komu? czemu?):Noruni

Biernik
(kogo? co?):Norunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Norunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Noruni

Wołacz
(hej!):Noruniu!

Przykłady deklinacji imienia Norunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Norunia

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Norunia.
Autorem artykułu jest Norunia.
Jak już wiecie mam na imię Norunia.
Norunia nie umie grać na gitarze.
Norunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz (kogo? czego?): Noruni

Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Noruni.
Zbieramy na nowy wózek dla Noruni.
Zostało sto dni do narodzin Noruni.
Jestem mamą Noruni i jeszcze trojga innych dzieci.
W domu babci Noruni od zawsze stał stary zegar.

Celownik (komu? czemu?): Noruni

Proszę Noruni nie dokuczać!
Coś muszę Noruni powiedzieć, stoi i czeka.
Tym razem nie damy Noruni dojść do głosu.
Korzysta z okazji, by wyznać Noruni miłość.
Co tej Noruni po głowie chodzi?

Biernik (kogo? co?): Norunię

Spojrzałam na Norunię w wymownym geście.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Norunię.
Spojrzałam na Norunię jak dopisuje kolejne literki.
Na Norunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Czekałam na Norunię w kawiarni.

Narzędnik (z kim? z czym?): Norunią

Sprzątam pokój razem z Norunią.
Przez chwilę oboje z Norunią patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Norunią przy basenie.
Ja z Norunią chcemy się przebrać za wampiry.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Norunią na krytym basenie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Noruni

Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Noruni.
Kilka słów od autora materiału o Noruni.
Myślę o Noruni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Noruni.
Przynajmniej tak myślał tata o Noruni.

Wołacz (hej!): Noruniu

Dzień dobry Noruniu!
Noruniu! Gdzie jesteś?
Noruniu! Uważaj!
Hej Noruniu!
Witaj Noruniu!