Jak odmienić imię Norunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Norunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Norunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Norunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Noruni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Noruni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Norunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Norunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Noruni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Noruniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Norunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Norunia.