Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Norunia?
Imię żeńskie Norunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Norunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Norunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Noruni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Noruni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Norunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Norunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Noruni.
Wołacz (Hej!): Witaj Noruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Norunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Norunia przez przypadki.