Jak się pisze imię Norunia? Piszemy o Noruni czy o Norunii?
Imię żeńskie Norunia należy do tych imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Norunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Norunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Noruni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Noruni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Norunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Norunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Noruni.
Wołacz (Hej!): Noruniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Norunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Norunia.