Odmiana imienia Nina przez przypadki

Nina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Niny

Celownik
(komu? czemu?):Ninie

Biernik
(kogo? co?):Ninę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Niną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ninie

Wołacz
(hej!):Nino!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Niny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nin

Celownik
(komu? czemu?):Ninom

Biernik
(kogo? co?):Niny

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ninami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ninach

Wołacz
(hej!):Niny!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NinaJutro Nina wyjdzie ze szpitala.
Nina wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Nina.
Nina tego nie widzi.
Nina chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NinyDziadek Niny w tym czasie miał chorą rękę.
Postawa Niny była zupełnie inna.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Niny.
Zbieramy na nowy wózek dla Niny.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Niny.

Celownik:
(komu? czemu?)
NinieZerwał jabłko i podał je Ninie.
Przyglądam się Ninie.
Powiedz wszystkim i Ninie, że nic mi nie jest.
Ten nie pozostał dłużny Ninie.
Rozalia z troską przyglądała się Ninie.

Biernik:
(kogo? co?)
NinęSpojrzał na Ninę i uśmiechnął się.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ninę.
Zdjęcie przesłane przez Ninę.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ninę.
Spojrzałem znacząco na Ninę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NinąRozmawiam z Niną.
Przez chwilę oboje z Niną patrzyli na siebie.
Zostanę tu tylko z Niną i chłopakami.
Pracuję z Niną.
Śpiewam z Niną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NinieZastanawiał się dlaczego wspomniał o Ninie.
Myślę o Ninie.
Mamrotał coś o Ninie, gdy podtrzymywał się ściany.
Chciałbym być teraz przy Ninie.
Warto także pomyśleć chwilę o Ninie.

Wołacz:
(hej!)
NinoDziękuję Nino za rozmowę!
Dobranoc Nino!
Dzień dobry Nino!
Nino! Wróć do mnie!
Nino! Uważaj!