Odmiana imienia Ninka przez przypadki

Ninka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ninka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ninki

Celownik
(komu? czemu?):Nince

Biernik
(kogo? co?):Ninkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ninką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nince

Wołacz
(hej!):Ninko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Ninki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ninek

Celownik
(komu? czemu?):Ninkom

Biernik
(kogo? co?):Ninki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ninkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ninkach

Wołacz
(hej!):Ninki!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NinkaNinka chce pójść ze mną na spacer.
Ninka ma katar i źle się czuje.
Jak już wiecie mam na imię Ninka.
Mam na imię Ninka.
Za chwilę wróci Ninka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NinkiSzkoda że Ninki prawie że w ogóle nie ma.
Rozalia podeszła do Ninki.
Ninki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Pożyczę od Ninki samochód i możemy jechać.
Postawa Ninki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
NinceCoś muszę Nince powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiadam Nince o swoich zainteresowaniach.
Słoik z kawą wyleciał Nince z rąk.
Napisałem wiersz dzięki Nince.
Zszedłem z drogi Nince i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
NinkęKacper patrzył na Ninkę ze zdumieniem.
Patrzył na Ninkę z pełnym zgrozy podziwem.
Ninkę znalazłam w recepcji hotelu.
Obserwuję Ninkę bardzo uważnie.
Chwyciła Ninkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NinkąDorota spotkała się z Ninką.
Oboje z Ninką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zostaliśmy z Ninką w salonie sami.
Jadę na wycieczkę razem z Ninką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Ninką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NinceKto dziś pamięta o Nince.
A przecież nikt inaczej o Nince nie pisał.
A o Nince to i słowa rzec nie umiał.
Więcej o Nince znajdziecie na naszej stronie.
Zapraszam na film dokumentalny o Nince.

Wołacz:
(hej!)
NinkoGdzie jesteś Ninko!?
Dobry wieczór Ninko!
Ninko! Uważaj!
Hej Ninko!
Witaj Ninko!