Odmiana imienia Ninulka przez przypadki

Ninulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ninulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ninulki

Celownik
(komu? czemu?):Ninulce

Biernik
(kogo? co?):Ninulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ninulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ninulce

Wołacz
(hej!):Ninulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NinulkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Ninulka.
Gdzie jest Ninulka?
Ninulka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ninulka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ninulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NinulkiDziadek Ninulki w tym czasie miał chorą rękę.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ninulki.
Jadę do Ninulki.
Ninulki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Ninulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NinulceNinulce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Ninulce dojść do głosu.
Słoik z kawą wyleciał Ninulce z rąk.
Powiedz wszystkim i Ninulce, że nic mi nie jest.
Oczywiście każdy przyzna rację Ninulce.

Biernik:
(kogo? co?)
NinulkęPrzed wejściem spotkaliśmy Ninulkę.
Patrzył na Ninulkę z pełnym zgrozy podziwem.
Widzę Ninulkę.
Patrzę na Ninulkę i nic nie rozumiem.
Patrzy na Ninulkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NinulkąRazem z Ninulką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Oboje z Ninulką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Wieczorem z Ninulką znowu idziemy na spacer.
Kasia z Ninulką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Obie z Ninulką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NinulceChciałam dowiedzieć się więcej o Ninulce.
Więcej o Ninulce znajdziecie na naszej stronie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Ninulce.
Przy Ninulce zapomniałem o wszystkim.
Wczoraj wspomniałam o Ninulce z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
NinulkoHej Ninulko!
Dziękuję Ninulko za rozmowę!
Ninulko! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Ninulko!
Ninulko! Uważaj!