Odmiana imienia Mirela przez przypadki

Mirela imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mirela

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mireli

Celownik
(komu? czemu?):Mireli

Biernik
(kogo? co?):Mirelę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mirelą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mireli

Wołacz
(hej!):Mirelo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MirelaMirela wraca do domu.
Mam na imię Mirela.
Jak już wiecie mam na imię Mirela.
Autorem artykułu jest Mirela.
Jeśli jednak przegrasz, Mirela zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MireliTymczasem zauważyłam wpis Mireli kilka dni temu.
Najbardziej polubiłam ojca Mireli.
Prosimy o pomoc dla Mireli.
W sobotę są urodziny Mireli.
Tata Mireli poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
MireliTego Mireli było już za wiele.
Dzięki Mireli mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Mireli.
Mam nadzieję, że Mireli również się podoba.
Mireli włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
MirelęSpotkałam Mirelę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzał na Mirelę i uśmiechnął się.
Czekałam na Mirelę w kawiarni.
Na Mirelę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
W końcu obudzili Mirelę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MireląTym razem korespondowałam z Mirelą.
Rozmawiam z Mirelą.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Mirelą na krytym basenie.
Ja z Mirelą chcemy się przebrać za wampiry.
Wczoraj wracamy z Mirelą od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MireliNaszą piosenkę pisali z myślą o Mireli.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Mireli.
Od ostatniego wpisu o Mireli wydarzyło się sporo.
Kiedyś chciałam napisać o Mireli.
Myślał o Mireli i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
MireloGdzie jesteś Mirelo!?
Dobranoc Mirelo!
Hej Mirelo!
Dobry wieczór Mirelo!
Dziękuję Mirelo za rozmowę!