Odmiana imienia Maura przez przypadki

Maura imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Maura

Dopełniacz
(kogo? czego?):Maury

Celownik
(komu? czemu?):Maurze

Biernik
(kogo? co?):Maurę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Maurą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Maurze

Wołacz
(hej!):Mauro!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Maury

Dopełniacz
(kogo? czego?):Maur

Celownik
(komu? czemu?):Maurom

Biernik
(kogo? co?):Maury

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Maurami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Maurach

Wołacz
(hej!):Maury!

Przykłady odmiany imienia Maura” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Maura

Maura wraca do domu.
Gdzie jest Maura?
Dobrze, że Maura grzecznie śpi.
Dziś Maura ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Maura.

Dopełniacz (kogo? czego?): Maury

Nie ma Maury.
Rodzina Maury wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Maury.
Jadę do Maury.
Rodzina Maury zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik (komu? czemu?): Maurze

Daję Maurze, to co najlepsze we mnie.
Opowiadam Maurze o swoich zainteresowaniach.
Musiałam się zwierzyć Maurze.
Tego Maurze było już za wiele.
Mam nadzieję, że Maurze również się podoba.

Biernik (kogo? co?): Maurę

Spojrzałam na Maurę w wymownym geście.
Patrzę na Maurę i nic nie rozumiem.
Oszołomienie spadło teraz na Maurę i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzał na Maurę i uśmiechnął się.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Maurę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Maurą

Sprzątam pokój razem z Maurą.
Kasia z Maurą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Karolina miała się spotkać z Maurą przed szkołą.
Rozmawiam z Maurą.
Pracuję z Maurą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Maurze

Mamrotał coś o Maurze, gdy podtrzymywał się ściany.
Bardzo fajny blog o Maurze.
Hipnotyzująca powieść o Maurze i płatnym mordercy.
Nie wspomniałem na początku o Maurze.
A przecież nikt inaczej o Maurze nie pisał.

Wołacz (hej!): Mauro

Dobry wieczór Mauro!
Dobranoc Mauro!
Mauro! Gdzie jesteś?
Mauro! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Mauro!?