Odmiana imienia Marciunia przez przypadki

Marciunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marciunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marciuni

Celownik
(komu? czemu?):Marciuni

Biernik
(kogo? co?):Marciunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marciunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marciuni

Wołacz
(hej!):Marciuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarciuniaMarciunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Marciunia chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Marciunia.
Marciunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Marciunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarciuniPostawa Marciuni była zupełnie inna.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Marciuni.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Marciuni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Marciuni słychać.
Nie ma Marciuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarciuniTego Marciuni było już za wiele.
Dzięki Marciuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiadam Marciuni o swoich zainteresowaniach.
Nie wiem, co powiedzieć Marciuni.
Ten nie pozostał dłużny Marciuni.

Biernik:
(kogo? co?)
MarciunięSpojrzałem znacząco na Marciunię.
Obserwuję Marciunię bardzo uważnie.
Patrzy na Marciunię wyczekująco.
Marciunię znalazłam w recepcji hotelu.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Marciunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarciuniąŚpiewam z Marciunią.
Jadę na wycieczkę razem z Marciunią.
Obie z Marciunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zostaliśmy z Marciunią w salonie sami.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Marciunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarciuniKiedyś tam chciałam napisać o Marciuni.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Marciuni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Marciuni.
Teraz chcę napisać parę słów o Marciuni.
W powrotnej drodze myślał o Marciuni.

Wołacz:
(hej!)
MarciuniuHej Marciuniu!
Marciuniu! Wróć do mnie!
Marciuniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Marciuniu!
Gdzie jesteś Marciuniu!?