Jak się odmienia przez przypadki imię Marciunia?
Imię żeńskie Marciunia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Marciunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Marciunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Marciuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Marciuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Marciunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Marciunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Śpiewam o Marciuni.
Wołacz (Hej!): Marciuniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Marciunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Marciunia przez przypadki.