Jak się pisze imię Marciunia? Piszemy o Marciuni czy o Marciunii?
Imię żeńskie Marciunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Marciunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Marciunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Marciuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Marciuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Marciunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Marciunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Marciuni.
Wołacz (Hej!): Hej Marciuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Marciunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Marciunia.