Odmiana imienia Marana przez przypadki

Marana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marany

Celownik
(komu? czemu?):Maranie

Biernik
(kogo? co?):Maranę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Maraną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Maranie

Wołacz
(hej!):Marano!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MaranaDla mnie było już jasne, ze Marana umiera.
Mam na imię Marana.
Marana ma katar i źle się czuje.
Dopiero do mnie dotarło, że Marana już tu jest.
Ja i Marana nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MaranySpecjalnością Marany jest jazda na koniu.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Marany.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Marany.
Rodzina Marany zginęła w wypadku samochodowym.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Marany.

Celownik:
(komu? czemu?)
MaranieProszę Maranie nie dokuczać!
Dzięki Maranie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Chciałam szybko pochwalić się Maranie.
Co tej Maranie po głowie chodzi?
Rozalia z troską przyglądała się Maranie.

Biernik:
(kogo? co?)
MaranęMaranę znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Maranę jak dopisuje kolejne literki.
Nieśmiało gładzi Maranę po włosach.
Sierżant wpatrywał się w Maranę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Popatrzyłam na Maranę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MaranąZostaliśmy z Maraną w salonie sami.
Siedzieliśmy z Maraną przy basenie.
Ja z Maraną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Maraną.
Powinnam jednak pojechać z Maraną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MaranieWięcej o Maranie znajdziecie na naszej stronie.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Maranie.
Powiedz mi, co myślisz o Maranie.
Kto dziś pamięta o Maranie.
Ten wiersz jest o Maranie.

Wołacz:
(hej!)
MaranoWitaj Marano!
Dzień dobry Marano!
Marano! Gdzie jesteś?
Dziękuję Marano za rozmowę!
Cześć Marano!