Odmiana imienia Maranusia przez przypadki

Maranusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Maranusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Maranusi

Celownik
(komu? czemu?):Maranusi

Biernik
(kogo? co?):Maranusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Maranusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Maranusi

Wołacz
(hej!):Maranusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MaranusiaJa i Maranusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Jutro Maranusia wyjdzie ze szpitala.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Maranusia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Maranusia.
Maranusia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MaranusiPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Maranusi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Maranusi.
Szkoda że Maranusi prawie że w ogóle nie ma.
Jestem mamą Maranusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Tato Maranusi produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
MaranusiCo tej Maranusi po głowie chodzi?
Zerwał jabłko i podał je Maranusi.
Musiałam się zwierzyć Maranusi.
Proszę Maranusi nie dokuczać!
Maranusi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
MaranusięSpojrzałem znacząco na Maranusię.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Maranusię.
Spojrzał na Maranusię z zaciekawieniem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Maranusię bardzo przyjaźnie.
Maranusię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MaranusiąŚpiewam z Maranusią.
Pracuję z Maranusią.
Siedzieliśmy z Maranusią na kanapie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Maranusią.
Zginął w pojedynku z Maranusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MaranusiPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Maranusi.
Wspominam o Maranusi.
Pamiętajmy o Maranusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Kiedyś tam chciałam napisać o Maranusi.
To jest pieśń o Maranusi.

Wołacz:
(hej!)
MaranusiuMaranusiu! Gdzie jesteś?
Hej Maranusiu!
Dobry wieczór Maranusiu!
Dziękuję Maranusiu za rozmowę!
Dzień dobry Maranusiu!