Odmiana imienia Lutwin przez przypadki

Lutwin imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lutwin

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lutwina

Celownik
(komu? czemu?):Lutwinowi

Biernik
(kogo? co?):Lutwina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lutwinem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lutwinie

Wołacz
(hej!):Lutwinie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LutwinGdzie jest Lutwin?
Jak już wiecie mam na imię Lutwin.
Lutwin chce pójść ze mną na dyskotekę.
Lutwin odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Lutwin wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LutwinaLutwina siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postanowiłam zadzwonić do Lutwina.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Lutwina.
Tata Lutwina sam opatrzył mi nogę.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Lutwina.

Celownik:
(komu? czemu?)
LutwinowiZerwał jabłko i podał je Lutwinowi.
Mam nadzieję, że Lutwinowi również się podoba.
Słoik z kawą wyleciał Lutwinowi z rąk.
Kupiłem Lutwinowi magnes na lodówkę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Lutwinowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
LutwinaCzekałam na Lutwina w kawiarni.
Obserwuję Lutwina bardzo uważnie.
Kacper patrzył na Lutwina ze zdumieniem.
Odprowadziłam Lutwina do wyjścia.
Przeprosiłam Lutwina i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LutwinemByliśmy wczoraj pierwszy raz z Lutwinem na krytym basenie.
Jadę na wycieczkę razem z Lutwinem.
Dorota spotkała się z Lutwinem.
Jadę z Lutwinem na dyskotekę.
Razem z Lutwinem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LutwinieMówimy tu oczywiście o Lutwinie.
Pamiętajmy o Lutwinie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Dobrze, że wspomniałeś o Lutwinie.
Przez chwilę pomyślałam o Lutwinie.
Myślałam cały czas tylko o Lutwinie.

Wołacz:
(hej!)
LutwinieLutwinie! Wróć do mnie!
Dzień dobry Lutwinie!
Lutwinie! Gdzie jesteś?
Dziękuję Lutwinie za rozmowę!
Witaj Lutwinie!