Odmiana imienia Lutwinuś przez przypadki

Lutwinuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lutwinuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lutwinusia

Celownik
(komu? czemu?):Lutwinusiowi

Biernik
(kogo? co?):Lutwinusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lutwinusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lutwinusiu

Wołacz
(hej!):Lutwinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LutwinuśJak już wiecie mam na imię Lutwinuś.
Za chwilę wróci Lutwinuś z lasu.
Ja i Lutwinuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Lutwinuś?
Lutwinuś chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LutwinusiaPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Lutwinusia słychać.
Przed sobą ujrzałam rękę Lutwinusia.
Na korytarzu blisko pokoju Lutwinusia stało kilka osób.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Lutwinusia.
Dziadek Lutwinusia w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
LutwinusiowiNie wiem, co powiedzieć Lutwinusiowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Lutwinusiowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Lutwinusiowi coś się stało.
Ten nie pozostał dłużny Lutwinusiowi.
Lutwinusiowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
LutwinusiaSpojrzał na Lutwinusia i uśmiechnął się.
Lutwinusia znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Lutwinusia w wymownym geście.
Odprowadziłam Lutwinusia do wyjścia.
Widzę Lutwinusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LutwinusiemRozmawiam z Lutwinusiem.
Zostaliśmy z Lutwinusiem w salonie sami.
Sprzątam pokój razem z Lutwinusiem.
Jadę z Lutwinusiem na dyskotekę.
Wieczorem z Lutwinusiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LutwinusiuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Lutwinusiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Lutwinusiu.
Artykuł o Lutwinusiu wywołał burzę w mediach.
Od ostatniego wpisu o Lutwinusiu wydarzyło się sporo.
Śpiewam o Lutwinusiu.

Wołacz:
(hej!)
LutwinusiuDobranoc Lutwinusiu!
Cześć Lutwinusiu!
Dzień dobry Lutwinusiu!
Dziękuję Lutwinusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Lutwinusiu!