Odmiana imienia Ludwikunia przez przypadki

Ludwikunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludwikunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludwikuni

Celownik
(komu? czemu?):Ludwikuni

Biernik
(kogo? co?):Ludwikunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludwikunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludwikuni

Wołacz
(hej!):Ludwikuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudwikuniaLudwikunia nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Ludwikunia.
Autorem artykułu jest Ludwikunia.
Jutro Ludwikunia wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Ludwikunia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudwikuniProsimy o pomoc dla Ludwikuni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ludwikuni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ludwikuni.
Na korytarzu blisko pokoju Ludwikuni stało kilka osób.
Tata Ludwikuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudwikuniOpowiadam Ludwikuni o swoich zainteresowaniach.
Słoik z kawą wyleciał Ludwikuni z rąk.
Ludwikuni włosy stanęły dęba na głowie.
Kupiłem Ludwikuni magnes na lodówkę.
Opowiedziałam Ludwikuni o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
LudwikunięLudwikunię zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Ludwikunię.
Ludwikunię znalazłam w recepcji hotelu.
Kacper patrzył na Ludwikunię ze zdumieniem.
Na Ludwikunię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudwikuniąZginął w pojedynku z Ludwikunią.
Sprzątam pokój z Ludwikunią.
Zostaliśmy z Ludwikunią w salonie sami.
Dorota spotkała się z Ludwikunią.
Ja z Ludwikunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudwikuniI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Ludwikuni.
Artykuł o Ludwikuni wywołał burzę w mediach.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Ludwikuni.
Hipnotyzująca powieść o Ludwikuni i płatnym mordercy.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Ludwikuni.

Wołacz:
(hej!)
LudwikuniuWitaj Ludwikuniu!
Dzień dobry Ludwikuniu!
Ludwikuniu! Uważaj!
Dobry wieczór Ludwikuniu!
Ludwikuniu! Gdzie jesteś?