Jak się pisze imię Ludwikunia? Piszemy o Ludwikuni czy o Ludwikunii?
Imię żeńskie Ludwikunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Ludwikunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Ludwikunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Ludwikuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Ludwikuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Ludwikunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Ludwikunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Ludwikuni.
Wołacz (Hej!): Ludwikuniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ludwikunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Ludwikunia.