Odmiana imienia Ludwika przez przypadki

Ludwika imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludwika

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludwiki

Celownik
(komu? czemu?):Ludwice

Biernik
(kogo? co?):Ludwikę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludwiką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludwice

Wołacz
(hej!):Ludwiko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Ludwiki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludwik

Celownik
(komu? czemu?):Ludwikom

Biernik
(kogo? co?):Ludwiki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludwikami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludwikach

Wołacz
(hej!):Ludwiki!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudwikaLudwika wraca do domu.
Ludwika tego nie widzi.
Autorem niniejszego tekstu jest Ludwika.
Ma na imię Ludwika.
Ludwika ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudwikiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Ludwiki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Ludwiki.
Szukałem linków do strony Ludwiki.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Ludwiki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Ludwiki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudwiceNie wiem, co powiedzieć Ludwice.
Ten nie pozostał dłużny Ludwice.
Ludwice wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Ludwice święta nabrały nowego wymiaru.
Powiedz wszystkim i Ludwice, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
LudwikęOszołomienie spadło teraz na Ludwikę i na moment odebrało mu wigor.
Lubię Ludwikę.
Spojrzał na Ludwikę i uśmiechnął się.
Odprowadziłam Ludwikę do wyjścia.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ludwikę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudwikąKarolina miała się spotkać z Ludwiką przed szkołą.
Idę na spacer z Ludwiką.
Rozmawiam z Ludwiką.
Jadę z Ludwiką na dyskotekę.
Przez chwilę oboje z Ludwiką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudwiceMamrotał coś o Ludwice, gdy podtrzymywał się ściany.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Ludwice.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Ludwice.
Hipnotyzująca powieść o Ludwice i płatnym mordercy.
Dyskutuję o Ludwice.

Wołacz:
(hej!)
LudwikoLudwiko! Wróć do mnie!
Ludwiko! Uważaj!
Dobranoc Ludwiko!
Gdzie jesteś Ludwiko!?
Dziękuję Ludwiko za rozmowę!