Odmiana imienia Kwieta przez przypadki

Kwieta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kwieta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kwiety

Celownik
(komu? czemu?):Kwiecie

Biernik
(kogo? co?):Kwietę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kwietą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kwiecie

Wołacz
(hej!):Kwieto!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KwietaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Kwieta.
Kwieta chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Kwieta umiera.
W domu Kwieta często urządza rodzicom pokazy mody.
Ja i Kwieta nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KwietyPrzedwczoraj były urodziny Kwiety.
Tymczasem zauważyłam wpis Kwiety kilka dni temu.
Rodzina Kwiety zginęła w wypadku samochodowym.
Zaproszenia na urodziny Kwiety są gotowe.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Kwiety.

Celownik:
(komu? czemu?)
KwiecieZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Kwiecie.
Kwiecie włosy stanęły dęba na głowie.
Co tej Kwiecie po głowie chodzi?
Kupiłem Kwiecie magnes na lodówkę.
Tego Kwiecie było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
KwietęSierżant wpatrywał się w Kwietę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kwietę zaświerzbiały ręce.
Spoglądam na Kwietę.
Spotkałam Kwietę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Obserwuję Kwietę bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KwietąRefleksyjnie po spotkaniu z Kwietą.
Zobacz wywiad z Kwietą oraz innymi uczestnikami finału.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Kwietą.
Tym razem korespondowałam z Kwietą.
Jadę na wycieczkę razem z Kwietą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KwiecieNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Kwiecie.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Kwiecie.
Na pewno słyszałyście o Kwiecie.
Czasami myślę sobie o Kwiecie.
Myślałam cały czas tylko o Kwiecie.

Wołacz:
(hej!)
KwietoWitaj Kwieto!
Cześć Kwieto!
Dziękuję Kwieto za rozmowę!
Kwieto! Gdzie jesteś?
Dobranoc Kwieto!