Odmiana imienia Kwietusia przez przypadki

Kwietusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kwietusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kwietusi

Celownik
(komu? czemu?):Kwietusi

Biernik
(kogo? co?):Kwietusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kwietusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kwietusi

Wołacz
(hej!):Kwietusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KwietusiaMa na imię Kwietusia.
Kwietusia nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Kwietusia.
Co robi Kwietusia?
Ja i Kwietusia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KwietusiDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kwietusi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Kwietusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Kwietusi.
Rodzina Kwietusi wyprowadziła się.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Kwietusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KwietusiSłoik z kawą wyleciał Kwietusi z rąk.
Oddaję Kwietusi list.
Opowiadam Kwietusi o swoich zainteresowaniach.
Kwietusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Kwietusi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
KwietusięSpojrzałam na Kwietusię jak dopisuje kolejne literki.
Kwietusię zaświerzbiały ręce.
Patrzy na Kwietusię wyczekująco.
Popatrzyłam na Kwietusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kwietusię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KwietusiąSiedzieliśmy z Kwietusią przy basenie.
Zobacz wywiad z Kwietusią oraz innymi uczestnikami finału.
Obie z Kwietusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Powinnam jednak pojechać z Kwietusią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kwietusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KwietusiMarzę o Kwietusi.
Myślałam cały czas tylko o Kwietusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Kwietusi.
Pamiętajmy o Kwietusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
A o Kwietusi to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
KwietusiuWitaj Kwietusiu!
Gdzie jesteś Kwietusiu!?
Kwietusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Kwietusiu!
Cześć Kwietusiu!