Odmiana imienia Kwietka przez przypadki

Kwietka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kwietka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kwietki

Celownik
(komu? czemu?):Kwietce

Biernik
(kogo? co?):Kwietkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kwietką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kwietce

Wołacz
(hej!):Kwietko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KwietkaDobrze, że Kwietka grzecznie śpi.
Mam na imię Kwietka.
Kwietka wraca do domu.
Na drugie imię mam Kwietka.
Autorem artykułu jest Kwietka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KwietkiSpecjalnością Kwietki jest jazda na koniu.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Kwietki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Kwietki.
Póki co dodaję zdjęcia Kwietki z wakacji.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Kwietki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KwietceKwietce oczy błyszczą.
Kwietce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zerwał jabłko i podał je Kwietce.
Coś muszę Kwietce powiedzieć, stoi i czeka.
Musiałam się zwierzyć Kwietce.

Biernik:
(kogo? co?)
KwietkęPatrzył na Kwietkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Kwietkę w wymownym geście.
Zdjęcie przesłane przez Kwietkę.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Kwietkę.
Kwietkę zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KwietkąObie z Kwietką postawiłyśmy na zmiany.
Sprzątam pokój razem z Kwietką.
Zostanę tu tylko z Kwietką i chłopakami.
Przez chwilę oboje z Kwietką patrzyli na siebie.
Zginął w pojedynku z Kwietką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KwietceTo jest pieśń o Kwietce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Kwietce.
Przez chwilę pomyślałam o Kwietce.
Czasami myślę sobie o Kwietce.
Na koniec parę słów o Kwietce.

Wołacz:
(hej!)
KwietkoKwietko! Uważaj!
Cześć Kwietko!
Dzień dobry Kwietko!
Kwietko! Wróć do mnie!
Kwietko! Gdzie jesteś?