Odmiana imienia Kinga przez przypadki

Kinga imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kinga

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kingi

Celownik
(komu? czemu?):Kindze

Biernik
(kogo? co?):Kingę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kingą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kindze

Wołacz
(hej!):Kingo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Kingi

Dopełniacz
(kogo? czego?):King

Celownik
(komu? czemu?):Kingom

Biernik
(kogo? co?):Kingi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kingami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kingach

Wołacz
(hej!):Kingi!

Przykłady odmiany imienia Kinga” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Kinga

Autorem niniejszego tekstu jest Kinga.
Na drugie imię mam Kinga.
Dopiero do mnie dotarło, że Kinga już tu jest.
Kinga odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Kinga?

Dopełniacz (kogo? czego?): Kingi

Nie ma Kingi.
Szkoda że Kingi prawie że w ogóle nie ma.
Postanowiłam zadzwonić do Kingi.
Pożyczę od Kingi samochód i możemy jechać.
Wysyłam list do Kingi.

Celownik (komu? czemu?): Kindze

Kto wie, może Kindze wyjdzie do na dobre.
Opowiedziałam Kindze o przykrości która mnie spotkała.
Napisałem wiersz dzięki Kindze.
Co tej Kindze po głowie chodzi?
Dzięki Kindze święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik (kogo? co?): Kingę

Spojrzała na Kingę jeszcze raz.
Kingę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przeprosiłam Kingę i poszłam dalej.
Doprowadził tym Kingę do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje Kingę i idzie do wyjścia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Kingą

Siedzieliśmy z Kingą na ławce w parku.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Kingą.
Razem z Kingą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Byliśmy z Kingą na jarmarku.
Oboje z Kingą wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Kindze

Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Kindze.
Dziś napiszę o Kindze.
Przez chwilę pomyślałam o Kindze.
Kilka słów od autora materiału o Kindze.
Na koniec parę słów o Kindze.

Wołacz (hej!): Kingo

Hej Kingo!
Gdzie jesteś Kingo!?
Witaj Kingo!
Dobranoc Kingo!
Dziękuję Kingo za rozmowę!