Odmiana imienia Kinga przez przypadki

Kinga imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kinga

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kingi

Celownik
(komu? czemu?):Kindze

Biernik
(kogo? co?):Kingę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kingą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kindze

Wołacz
(hej!):Kingo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Kingi

Dopełniacz
(kogo? czego?):King

Celownik
(komu? czemu?):Kingom

Biernik
(kogo? co?):Kingi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kingami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kingach

Wołacz
(hej!):Kingi!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KingaAutorem niniejszego tekstu jest Kinga.
Na drugie imię mam Kinga.
Dopiero do mnie dotarło, że Kinga już tu jest.
Kinga odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Kinga?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KingiNie ma Kingi.
Szkoda że Kingi prawie że w ogóle nie ma.
Postanowiłam zadzwonić do Kingi.
Pożyczę od Kingi samochód i możemy jechać.
Wysyłam list do Kingi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KindzeKto wie, może Kindze wyjdzie do na dobre.
Opowiedziałam Kindze o przykrości która mnie spotkała.
Napisałem wiersz dzięki Kindze.
Co tej Kindze po głowie chodzi?
Dzięki Kindze święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
KingęSpojrzała na Kingę jeszcze raz.
Kingę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przeprosiłam Kingę i poszłam dalej.
Doprowadził tym Kingę do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje Kingę i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KingąSiedzieliśmy z Kingą na ławce w parku.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Kingą.
Razem z Kingą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Byliśmy z Kingą na jarmarku.
Oboje z Kingą wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KindzeTej nocy po raz pierwszy śniłam o Kindze.
Dziś napiszę o Kindze.
Przez chwilę pomyślałam o Kindze.
Kilka słów od autora materiału o Kindze.
Na koniec parę słów o Kindze.

Wołacz:
(hej!)
KingoHej Kingo!
Gdzie jesteś Kingo!?
Witaj Kingo!
Dobranoc Kingo!
Dziękuję Kingo za rozmowę!