Odmiana imienia Kiniulka przez przypadki

Kiniulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kiniulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kiniulki

Celownik
(komu? czemu?):Kiniulce

Biernik
(kogo? co?):Kiniulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kiniulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kiniulce

Wołacz
(hej!):Kiniulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KiniulkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Kiniulka.
Ja i Kiniulka nie wiedziałyśmy, co robić.
Kiniulka tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kiniulka.
Na drugie imię mam Kiniulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KiniulkiRęka Kiniulki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Rodzina Kiniulki zginęła w wypadku samochodowym.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Kiniulki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Kiniulki.
Specjalnością Kiniulki jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
KiniulcePowiedz wszystkim i Kiniulce, że nic mi nie jest.
Kiniulce wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiadam Kiniulce o swoich zainteresowaniach.
Opowiedziałam Kiniulce o przykrości która mnie spotkała.
Daję Kiniulce, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
KiniulkęCzekałam na Kiniulkę w kawiarni.
Spojrzałam na Kiniulkę w wymownym geście.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Kiniulkę.
Na Kiniulkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Kiniulkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KiniulkąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Kiniulką na krytym basenie.
Sprzątam pokój razem z Kiniulką.
Pracuję z Kiniulką.
Ja z Kiniulką chcemy się przebrać za wampiry.
Zobacz wywiad z Kiniulką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KiniulceA przecież nikt inaczej o Kiniulce nie pisał.
Przynajmniej tak myślał tata o Kiniulce.
Nie wspomniałem na początku o Kiniulce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Kiniulce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kiniulce.

Wołacz:
(hej!)
KiniulkoCześć Kiniulko!
Dobry wieczór Kiniulko!
Kiniulko! Gdzie jesteś?
Witaj Kiniulko!
Kiniulko! Uważaj!