Odmiana imienia Kinia przez przypadki

Kinia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kinia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kini

Celownik
(komu? czemu?):Kini

Biernik
(kogo? co?):Kinię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kinią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kini

Wołacz
(hej!):Kiniu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Kinie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kiń

Celownik
(komu? czemu?):Kiniom

Biernik
(kogo? co?):Kinie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kiniami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kiniach

Wołacz
(hej!):Kinie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KiniaKinia ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Kinia zostaje z nami.
Dobrze, że Kinia grzecznie śpi.
Ma na imię Kinia.
Kinia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KiniUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Kini.
Szkoda że Kini prawie że w ogóle nie ma.
Rodzina Kini wyprowadziła się.
Muszę pochwalić pomysł Kini.
Najbardziej polubiłam ojca Kini.

Celownik:
(komu? czemu?)
KiniOpowiedziałam Kini o przykrości która mnie spotkała.
Ja na pewno przekaże swój procent Kini.
Kini przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kini wpadły w ucho słowa piosenki.
Musiałam się zwierzyć Kini.

Biernik:
(kogo? co?)
KinięPopatrzyłam na Kinię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spotkałam Kinię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kinię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałam na Kinię.
Widzę Kinię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KiniąPowinnam jednak pojechać z Kinią.
Tym razem korespondowałam z Kinią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Kinią.
Sprzątam pokój z Kinią.
Wieczorem z Kinią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KiniPosiadam całą serię powieści tego autora o Kini.
Przynajmniej tak myślał tata o Kini.
Teraz chcę napisać parę słów o Kini.
Więcej o Kini znajdziecie na naszej stronie.
Dyskutuję o Kini.

Wołacz:
(hej!)
KiniuDobranoc Kiniu!
Kiniu! Gdzie jesteś?
Witaj Kiniu!
Hej Kiniu!
Cześć Kiniu!