Odmiana imienia Justa przez przypadki

Justa imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Justa

Dopełniacz
(kogo? czego?):Justy

Celownik
(komu? czemu?):Juście

Biernik
(kogo? co?):Justę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Justą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Juście

Wołacz
(hej!):Justo!

Przykłady deklinacji imienia Justa” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Justa

Ma na imię Justa.
Za chwilę wróci Justa z lasu.
Mam na imię Justa.
Ja i Justa nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Justa.

Dopełniacz (kogo? czego?): Justy

Od razu zobaczyła ich mama Justy.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Justy.
Zostało sto dni do narodzin Justy.
Nie ma Justy.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Justy.

Celownik (komu? czemu?): Juście

Mam nadzieję, że Juście również się podoba.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Juście.
Co tej Juście po głowie chodzi?
Ten nie pozostał dłużny Juście.
Napisałem wiersz dzięki Juście.

Biernik (kogo? co?): Justę

Przeprosiłam Justę i poszłam dalej.
W Justę nagle coś wstąpiło.
Sierżant wpatrywał się w Justę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przyniesiona przez Justę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Postaram się namówić Justę na spacer.

Narzędnik (z kim? z czym?): Justą

Razem z Justą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Weekend spędzony z Justą był przesympatyczny.
Refleksyjnie po spotkaniu z Justą.
Razem z Justą zrobiłyśmy obiad.
Pracuję razem z Justą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Juście

Związana jest z nią legenda o Juście.
Wczoraj wspomniałam o Juście z moim tatą.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Juście.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Juście.
Mowa oczywiście o Juście.

Wołacz (hej!): Justo

Justo! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Justo!?
Justo! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Justo!
Dzień dobry Justo!