Odmiana imienia Justka przez przypadki

Justka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Justka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Justki

Celownik
(komu? czemu?):Justce

Biernik
(kogo? co?):Justkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Justką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Justce

Wołacz
(hej!):Justko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JustkaJustka nie umie śpiewać.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Justka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Justka.
Gdzie jest Justka?
Justka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JustkiKrótki filmik przedstawiający braciszka Justki.
Tymczasem zauważyłam wpis Justki kilka dni temu.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Justki.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Justki.
Póki co dodaję zdjęcia Justki z wakacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
JustceDopiero teraz zrozumiałem, że Justce coś się stało.
Korzysta z okazji, by wyznać Justce miłość.
Kto wie, może Justce wyjdzie do na dobre.
Justce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Kupiłem Justce magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
JustkęOdprowadziłam Justkę do wyjścia.
Spojrzałam na Justkę w wymownym geście.
Postaram się namówić Justkę na spacer.
Oszołomienie spadło teraz na Justkę i na moment odebrało mu wigor.
Justkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JustkąJadę z Justką na dyskotekę.
Sprzątam pokój razem z Justką.
Pracuję razem z Justką.
Karolina miała się spotkać z Justką przed szkołą.
Zobacz wywiad z Justką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JustceWszyscy dyskutują o Justce.
Dyskutuję o Justce.
Bardzo fajny blog o Justce.
To jest pieśń o Justce.
Na koniec parę słów o Justce.

Wołacz:
(hej!)
JustkoDobry wieczór Justko!
Hej Justko!
Cześć Justko!
Justko! Gdzie jesteś?
Witaj Justko!