Odmiana imienia Iwona przez przypadki

Iwona imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwona

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwony

Celownik
(komu? czemu?):Iwonie

Biernik
(kogo? co?):Iwonę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwoną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwonie

Wołacz
(hej!):Iwono!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Iwony

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwon

Celownik
(komu? czemu?):Iwonom

Biernik
(kogo? co?):Iwony

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwonami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwonach

Wołacz
(hej!):Iwony!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwonaMoje drugie imię to właśnie Iwona.
Iwona ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Iwona.
Ja i Iwona nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Iwona.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwonyPiszę list do Iwony.
Specjalnością Iwony jest jazda na koniu.
Tato Iwony produkował abażury.
Nie lubię Iwony.
Wysyłam list do Iwony.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwonieZaproponowałem Iwonie dwa tematy.
Opowiadam Iwonie o swoich zainteresowaniach.
Proszę Iwonie nie dokuczać!
Dzięki Iwonie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ja na pewno przekaże swój procent Iwonie.

Biernik:
(kogo? co?)
IwonęPatrzę na Iwonę i nic nie rozumiem.
Przed wejściem spotkaliśmy Iwonę.
Oszołomienie spadło teraz na Iwonę i na moment odebrało mu wigor.
W Iwonę nagle coś wstąpiło.
Spojrzał na Iwonę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwonąKasia z Iwoną mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Iwoną wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Karolina miała się spotkać z Iwoną przed szkołą.
Weekend spędzony z Iwoną był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Iwoną na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwonieKiedyś tam chciałam napisać o Iwonie.
Od ostatniego wpisu o Iwonie wydarzyło się sporo.
Nie wspomniałem na początku o Iwonie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Iwonie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Iwonie.

Wołacz:
(hej!)
IwonoDziękuję Iwono za rozmowę!
Iwono! Wróć do mnie!
Iwono! Uważaj!
Witaj Iwono!
Dobranoc Iwono!