Odmiana imienia Iwunka przez przypadki

Iwunka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwunka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwunki

Celownik
(komu? czemu?):Iwunce

Biernik
(kogo? co?):Iwunkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwunką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwunce

Wołacz
(hej!):Iwunko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwunkaIwunka wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Iwunka już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Iwunka.
Iwunka nie umie śpiewać.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Iwunka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwunkiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Iwunki.
W sobotę są urodziny Iwunki.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Iwunki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Iwunki.
Ręka Iwunki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwunceCoś muszę Iwunce powiedzieć, stoi i czeka.
Iwunce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Iwunce włosy stanęły dęba na głowie.
Opowiedziałam Iwunce o przykrości która mnie spotkała.
Tego Iwunce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
IwunkęSierżant wpatrywał się w Iwunkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzał na Iwunkę i uśmiechnął się.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Iwunkę.
Na Iwunkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzała na Iwunkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwunkąRefleksyjnie po spotkaniu z Iwunką.
Rozmawiam z Iwunką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Iwunką.
Ja z Iwunką chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Iwunką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwunceKiedyś tam chciałam napisać o Iwunce.
Dziś napiszę o Iwunce.
A o Iwunce to i słowa rzec nie umiał.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Iwunce.
Pamiętajmy o Iwunce i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
IwunkoDzień dobry Iwunko!
Dobranoc Iwunko!
Gdzie jesteś Iwunko!?
Cześć Iwunko!
Iwunko! Wróć do mnie!