Odmiana imienia Iwulka przez przypadki

Iwulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwulki

Celownik
(komu? czemu?):Iwulce

Biernik
(kogo? co?):Iwulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwulce

Wołacz
(hej!):Iwulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwulkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Iwulka.
Co robi Iwulka?
Ma na imię Iwulka.
Iwulka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Iwulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwulkiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Iwulki.
Serce Iwulki stanęło na moment.
Postanowiłam zadzwonić do Iwulki.
Rodzina Iwulki wyprowadziła się.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Iwulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwulceMusiałam się zwierzyć Iwulce.
Proszę Iwulce nie dokuczać!
Słoik z kawą wyleciał Iwulce z rąk.
Iwulce oczy błyszczą.
Iwulce przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
IwulkęLubię Iwulkę.
Patrzę na Iwulkę i nic nie rozumiem.
Doprowadził tym Iwulkę do stanu bliskiego apopleksji.
Na Iwulkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Iwulkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwulkąIdę na spacer z Iwulką.
Kasia z Iwulką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Byliśmy z Iwulką na jarmarku.
Ja z Iwulką chcemy się przebrać za wampiry.
Przez chwilę oboje z Iwulką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwulceMuszę Ci powiedzieć prawdę o Iwulce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Iwulce.
Śpiewam o Iwulce.
Czasami myślę sobie o Iwulce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Iwulce.

Wołacz:
(hej!)
IwulkoCześć Iwulko!
Iwulko! Uważaj!
Dobranoc Iwulko!
Iwulko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Iwulko za rozmowę!