Odmiana imienia Fortuna przez przypadki

Fortuna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fortuna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fortuny

Celownik
(komu? czemu?):Fortunie

Biernik
(kogo? co?):Fortunę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fortuną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fortunie

Wołacz
(hej!):Fortuno!

Przykłady odmiany imienia Fortuna” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Fortuna

Autorem niniejszego tekstu jest Fortuna.
Fortuna wraca do domu.
Ma na imię Fortuna.
Fortuna chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Fortuna umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Fortuny

Jadę do Fortuny.
Tymczasem zauważyłam wpis Fortuny kilka dni temu.
Rodzina Fortuny wyprowadziła się.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Fortuny.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Fortuny.

Celownik (komu? czemu?): Fortunie

Fortunie oczy błyszczą.
Co tej Fortunie po głowie chodzi?
Zaproponowałem Fortunie dwa tematy.
Przyglądam się Fortunie.
Mam nadzieję, że Fortunie również się podoba.

Biernik (kogo? co?): Fortunę

W końcu obudzili Fortunę, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Fortunę.
Spojrzałam na Fortunę jak dopisuje kolejne literki.
Kawę kupioną przez Fortunę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Obserwuję Fortunę bardzo uważnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Fortuną

Wczoraj wracamy z Fortuną od lekarza.
Sprzątam pokój z Fortuną.
Siedzieliśmy z Fortuną przy basenie.
Dwa dni temu miałam z Fortuną śmieszną przygodę.
Jadę na wycieczkę razem z Fortuną.

Miejscownik (o kim? o czym?): Fortunie

Powoli spełniam swoje marzenia o Fortunie.
Pamiętam o Fortunie.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Fortunie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Fortunie.
Powiedz mi, co myślisz o Fortunie.

Wołacz (hej!): Fortuno

Dobranoc Fortuno!
Dobry wieczór Fortuno!
Fortuno! Uważaj!
Dziękuję Fortuno za rozmowę!
Witaj Fortuno!