Odmiana imienia Fortunusia przez przypadki

Fortunusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fortunusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fortunusi

Celownik
(komu? czemu?):Fortunusi

Biernik
(kogo? co?):Fortunusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fortunusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fortunusi

Wołacz
(hej!):Fortunusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FortunusiaJak już wiecie mam na imię Fortunusia.
Jutro Fortunusia wyjdzie ze szpitala.
Fortunusia tego nie widzi.
Fortunusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Fortunusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FortunusiTata Fortunusi poszedł otworzyć drzwi.
Dla Fortunusi ten pies jest naprawdę bezcenny.
Tata Fortunusi sam opatrzył mi nogę.
Przedwczoraj były urodziny Fortunusi.
Uroda Fortunusi miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
FortunusiZostawiam Fortunusi karteczkę i już mnie nie ma.
Powiedz wszystkim i Fortunusi, że nic mi nie jest.
Zaproponowałem Fortunusi dwa tematy.
Musiałam się zwierzyć Fortunusi.
Fortunusi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
FortunusięPrzeprosiłam Fortunusię i poszłam dalej.
Spojrzałam na Fortunusię.
Postaram się namówić Fortunusię na spacer.
Zdjęcie przesłane przez Fortunusię.
Fortunusię zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FortunusiąRazem z Fortunusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Sprzątam pokój z Fortunusią.
Pracuję razem z Fortunusią.
Zostanę tu tylko z Fortunusią i chłopakami.
Zobacz wywiad z Fortunusią oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FortunusiKto dziś pamięta o Fortunusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Fortunusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Fortunusi.
Kiedyś chciałam napisać o Fortunusi.
Mowa oczywiście o Fortunusi.

Wołacz:
(hej!)
FortunusiuGdzie jesteś Fortunusiu!?
Cześć Fortunusiu!
Dobranoc Fortunusiu!
Dziękuję Fortunusiu za rozmowę!
Fortunusiu! Wróć do mnie!