Odmiana imienia Fortunka przez przypadki

Fortunka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fortunka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fortunkę

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Fortunki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Fortunką

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Fortunce

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fortunko

Wołacz
(hej!):Fortunce!

Przykłady odmiany imienia Fortunka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Fortunka

Autorem artykułu jest Fortunka.
Ja i Fortunka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Fortunka.
Jeśli jednak przegrasz, Fortunka zostaje z nami.
Mam na imię Fortunka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Fortunkę

Bardzo podoba mi się wypracowanie Fortunkę.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Fortunkę.
Nie lubię Fortunkę.
Tata Fortunkę sam opatrzył mi nogę.
Tymczasem zauważyłam wpis Fortunkę kilka dni temu.

Celownik (komu? czemu?):

włosy stanęły dęba na głowie.
Mama przyznała rację .
Opowiadam o swoich zainteresowaniach.
Zaproponowałem dwa tematy.
Kupiłem magnes na lodówkę.

Biernik (kogo? co?): Fortunki

Spotkałam Fortunki w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na Fortunki jak dopisuje kolejne literki.
Widziałem dzisiaj Fortunki z mojej klasy.
Patrzę na Fortunki i nic nie rozumiem.
Na Fortunki spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik (z kim? z czym?):

Tym razem korespondowałam z .
Siedzieliśmy z przy basenie.
Wymyśliłam z nową zabawę.
Kasia z mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik (o kim? o czym?):

A o to i słowa rzec nie umiał.
Przygotowuje książkę o .
Kiedyś tam chciałam napisać o .
Pamiętajmy o i jej rodzinie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o .

Wołacz (hej!):

! Gdzie jesteś?
! Uważaj!
Witaj !
Cześć !
Hej !