Odmiana imienia Emmusia przez przypadki

Emmusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emmusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emmusi

Celownik
(komu? czemu?):Emmusi

Biernik
(kogo? co?):Emmusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emmusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emmusi

Wołacz
(hej!):Emmusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmmusiaMam na imię Emmusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Emmusia.
Emmusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Emmusia chce pójść ze mną na spacer.
W domu Emmusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmmusiSpecjalnością Emmusi jest jazda na koniu.
W słuchawce usłyszałam głos Emmusi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Emmusi.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Emmusi.
Zaproszenia na urodziny Emmusi są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmmusiNie wiem, co powiedzieć Emmusi.
Rozalia z troską przyglądała się Emmusi.
Emmusi włosy stanęły dęba na głowie.
Musiałam się zwierzyć Emmusi.
Oczywiście każdy przyzna rację Emmusi.

Biernik:
(kogo? co?)
EmmusięŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Emmusię bardzo przyjaźnie.
Spojrzałam na Emmusię w wymownym geście.
Spojrzałem znacząco na Emmusię.
Lubię Emmusię.
Widzę Emmusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmmusiąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Emmusią.
Sprzątam pokój razem z Emmusią.
Śpiewam z Emmusią.
Idę na spacer z Emmusią.
Wieczorem z Emmusią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmmusiMyślę o Emmusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Emmusi.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Emmusi.
Warto także pomyśleć chwilę o Emmusi.
Więcej o Emmusi znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
EmmusiuEmmusiu! Uważaj!
Emmusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Emmusiu!
Gdzie jesteś Emmusiu!?
Emmusiu! Wróć do mnie!