Jak się odmienia przez przypadki imię Emmusia?
Imię żeńskie Emmusia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Emmusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Emmusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Emmusi.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Emmusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Emmusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Emmusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Emmusi.
Wołacz (Hej!): Witaj Emmusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emmusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Emmusia przez przypadki.