Odmiana imienia Edda przez przypadki

Edda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eddy

Celownik
(komu? czemu?):Eddzie

Biernik
(kogo? co?):Eddę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eddą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eddzie

Wołacz
(hej!):Eddo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Eddy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edd

Celownik
(komu? czemu?):Eddom

Biernik
(kogo? co?):Eddy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eddami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eddach

Wołacz
(hej!):Eddy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EddaDobrze, że Edda grzecznie śpi.
Edda nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Edda.
Autorem niniejszego tekstu jest Edda.
Jeśli jednak przegrasz, Edda zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EddyTata Eddy sam opatrzył mi nogę.
Postanowiłam zadzwonić do Eddy i chłopaków.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Eddy.
Przedwczoraj były urodziny Eddy.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Eddy.

Celownik:
(komu? czemu?)
EddzieTego Eddzie było już za wiele.
Proszę Eddzie nie dokuczać!
Zaproponowałem Eddzie dwa tematy.
Eddzie oczy błyszczą.
Zszedłem z drogi Eddzie i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
EddęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Eddę.
Przed sesją zapytałam Eddę co lubi.
Postaram się namówić Eddę na spacer.
Przed wejściem spotkaliśmy Eddę.
Doprowadził tym Eddę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EddąA sytuacja z Eddą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Eddą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Pracuję razem z Eddą.
Razem z Eddą wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Byliśmy z Eddą na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EddziePamiętajmy o Eddzie i jej rodzinie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Eddzie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Eddzie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Eddzie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Eddzie.

Wołacz:
(hej!)
EddoWitaj Eddo!
Cześć Eddo!
Dziękuję Eddo za rozmowę!
Hej Eddo!
Eddo! Wróć do mnie!