Odmiana imienia Eddka przez przypadki

Eddka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eddka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eddki

Celownik
(komu? czemu?):Eddce

Biernik
(kogo? co?):Eddkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eddką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eddce

Wołacz
(hej!):Eddko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EddkaEddka ma katar i źle się czuje.
Eddka wraca do domu.
Gdzie jest Eddka?
Eddka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Eddka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EddkiZbieramy na nowy wózek dla Eddki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Eddki.
Ręka Eddki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Jestem mamą Eddki i jeszcze trojga innych dzieci.
Uroda Eddki miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
EddceTym razem nie damy Eddce dojść do głosu.
Eddce wpadły w ucho słowa piosenki.
Oczywiście każdy przyzna rację Eddce.
Dzięki Eddce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Coś muszę Eddce powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
EddkęDoprowadził tym Eddkę do stanu bliskiego apopleksji.
W Eddkę nagle coś wstąpiło.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Eddkę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Eddkę bardzo przyjaźnie.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Eddkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EddkąByliśmy z Eddką na jarmarku.
Weekend spędzony z Eddką był przesympatyczny.
Przez chwilę oboje z Eddką patrzyli na siebie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Eddką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Eddką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EddceKilka słów od autora materiału o Eddce.
Mowa oczywiście o Eddce.
Dyskutuję o Eddce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Eddce.
Wspominam o Eddce.

Wołacz:
(hej!)
EddkoDobry wieczór Eddko!
Dziękuję Eddko za rozmowę!
Hej Eddko!
Eddko! Gdzie jesteś?
Cześć Eddko!