Odmiana imienia Eddunia przez przypadki

Eddunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eddunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edduni

Celownik
(komu? czemu?):Edduni

Biernik
(kogo? co?):Eddunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eddunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edduni

Wołacz
(hej!):Edduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdduniaGdzie jest Eddunia?
Na drugie imię mam Eddunia.
Eddunia tego nie widzi.
Jutro Eddunia wyjdzie ze szpitala.
Eddunia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdduniMuszę pochwalić pomysł Edduni.
Od razu zobaczyła ich mama Edduni.
W słuchawce usłyszałam głos Edduni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Edduni.
Tato Edduni produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdduniPowiedz wszystkim i Edduni, że nic mi nie jest.
Proszę Edduni nie dokuczać!
Rozalia z troską przyglądała się Edduni.
Edduni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Nie wiem, co powiedzieć Edduni.

Biernik:
(kogo? co?)
EddunięW końcu obudzili Eddunię, żeby ich ratował.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Eddunię bardzo przyjaźnie.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Eddunię.
Lubię Eddunię.
Nieśmiało gładzi Eddunię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdduniąWczoraj wracamy z Eddunią od lekarza.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Eddunią.
A sytuacja z Eddunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Idę na spacer z Eddunią.
Ja z Eddunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdduniArtykuł o Edduni wywołał burzę w mediach.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Edduni.
Myślałam cały czas tylko o Edduni.
Chciałbym być teraz przy Edduni.
Czasami myślę sobie o Edduni.

Wołacz:
(hej!)
EdduniuEdduniu! Wróć do mnie!
Witaj Edduniu!
Dzień dobry Edduniu!
Dziękuję Edduniu za rozmowę!
Cześć Edduniu!