Jak odmienić imię Digunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Digunia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Digunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Digunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Diguni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Diguni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Digunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Digunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Diguni.
W wołaczu (Hej!): Diguniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Digunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Digunia przez przypadki.