Jak się odmienia przez przypadki imię Digunia?
Imię żeńskie Digunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Digunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Digunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Diguni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Diguni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Digunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Digunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Diguni.
Wołacz (Hej!): Diguniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Digunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Digunia przez przypadki.