Odmiana imienia Beda przez przypadki

Beda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Beda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bedy

Celownik
(komu? czemu?):Bedzie

Biernik
(kogo? co?):Bedę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bedą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bedzie

Wołacz
(hej!):Bedo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Bedy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bed

Celownik
(komu? czemu?):Bedom

Biernik
(kogo? co?):Bedy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bedami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bedach

Wołacz
(hej!):Bedy!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BedaAutorem niniejszego tekstu jest Beda.
Jak już wiecie mam na imię Beda.
Dopiero do mnie dotarło, że Beda już tu jest.
Beda nie umie śpiewać.
Beda wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BedyProsimy o pomoc dla Bedy.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Bedy.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Bedy.
Serce Bedy stanęło na moment.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Bedy.

Celownik:
(komu? czemu?)
BedzieNie wiem, co powiedzieć Bedzie.
Coś muszę Bedzie powiedzieć, stoi i czeka.
Mam nadzieję, że Bedzie również się podoba.
Co tej Bedzie po głowie chodzi?
Daję Bedzie, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
BedęSpojrzałam na Bedę.
W końcu obudzili Bedę, żeby ich ratował.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Bedę.
Lubię Bedę.
Postaram się namówić Bedę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BedąSprzątam pokój z Bedą.
Wczoraj wracamy z Bedą od lekarza.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Bedą.
Idę na spacer z Bedą.
Pracuję razem z Bedą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BedzieKiedyś chciałam napisać o Bedzie.
Mamrotał coś o Bedzie, gdy podtrzymywał się ściany.
Powoli spełniam swoje marzenia o Bedzie.
Kilka słów od autora materiału o Bedzie.
Rozmawiam o Bedzie.

Wołacz:
(hej!)
BedoBedo! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Bedo!?
Dzień dobry Bedo!
Bedo! Uważaj!
Hej Bedo!