Odmiana imienia Beda przez przypadki

Beda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Beda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bedy

Celownik
(komu? czemu?):Bedzie

Biernik
(kogo? co?):Bedę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bedą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bedzie

Wołacz
(hej!):Bedo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Bedy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bed

Celownik
(komu? czemu?):Bedom

Biernik
(kogo? co?):Bedy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bedami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bedach

Wołacz
(hej!):Bedy!

Przykłady odmiany imienia Beda” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Beda

Autorem niniejszego tekstu jest Beda.
Jak już wiecie mam na imię Beda.
Dopiero do mnie dotarło, że Beda już tu jest.
Beda nie umie śpiewać.
Beda wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Bedy

Prosimy o pomoc dla Bedy.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Bedy.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Bedy.
Serce Bedy stanęło na moment.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Bedy.

Celownik (komu? czemu?): Bedzie

Nie wiem, co powiedzieć Bedzie.
Coś muszę Bedzie powiedzieć, stoi i czeka.
Mam nadzieję, że Bedzie również się podoba.
Co tej Bedzie po głowie chodzi?
Daję Bedzie, to co najlepsze we mnie.

Biernik (kogo? co?): Bedę

Spojrzałam na Bedę.
W końcu obudzili Bedę, żeby ich ratował.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Bedę.
Lubię Bedę.
Postaram się namówić Bedę na spacer.

Narzędnik (z kim? z czym?): Bedą

Sprzątam pokój z Bedą.
Wczoraj wracamy z Bedą od lekarza.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Bedą.
Idę na spacer z Bedą.
Pracuję razem z Bedą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Bedzie

Kiedyś chciałam napisać o Bedzie.
Mamrotał coś o Bedzie, gdy podtrzymywał się ściany.
Powoli spełniam swoje marzenia o Bedzie.
Kilka słów od autora materiału o Bedzie.
Rozmawiam o Bedzie.

Wołacz (hej!): Bedo

Bedo! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Bedo!?
Dzień dobry Bedo!
Bedo! Uważaj!
Hej Bedo!