Odmiana imienia Bedunia przez przypadki

Bedunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bedunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Beduni

Celownik
(komu? czemu?):Beduni

Biernik
(kogo? co?):Bedunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bedunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Beduni

Wołacz
(hej!):Beduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BeduniaZa chwilę wróci Bedunia z lasu.
Ma na imię Bedunia.
Jeśli jednak przegrasz, Bedunia zostaje z nami.
Co robi Bedunia?
Bedunia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BeduniSpecjalnością Beduni jest jazda na koniu.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Beduni.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Beduni.
W domu babci Beduni od zawsze stał stary zegar.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Beduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
BeduniNie wiem, co powiedzieć Beduni.
Mama przyznała rację Beduni.
Dzięki Beduni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Beduni oczy błyszczą.
Korzysta z okazji, by wyznać Beduni miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
BedunięSpotkałam Bedunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Bedunię zaczęło to nieco irytować.
Patrzy na Bedunię wyczekująco.
Spojrzał na Bedunię i uśmiechnął się.
Widzę Bedunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BeduniąTym razem korespondowałam z Bedunią.
Zginął w pojedynku z Bedunią.
Obie z Bedunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Rozmawiam z Bedunią.
Wieczorem z Bedunią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BeduniChcę wiedzieć, co myślisz o Beduni.
Rozmawiam o Beduni.
Myślałam cały czas tylko o Beduni.
Artykuł o Beduni wywołał burzę w mediach.
Kiedyś chciałam napisać o Beduni.

Wołacz:
(hej!)
BeduniuDzień dobry Beduniu!
Hej Beduniu!
Dziękuję Beduniu za rozmowę!
Beduniu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Beduniu!