Odmiana imienia Bedka przez przypadki

Bedka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bedka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bedki

Celownik
(komu? czemu?):Bedce

Biernik
(kogo? co?):Bedkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bedką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bedce

Wołacz
(hej!):Bedko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BedkaMa na imię Bedka.
Gdzie jest Bedka?
Bedka nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Bedka.
Na drugie imię mam Bedka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BedkiPrzed domem Bedki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przez cały dzień czułam wzrok Bedki na sobie.
Zbieramy na nowy wózek dla Bedki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Bedki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Bedki.

Celownik:
(komu? czemu?)
BedcePrzyglądam się Bedce.
Zostawiam Bedce karteczkę i już mnie nie ma.
Bedce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Korzysta z okazji, by wyznać Bedce miłość.
Dzięki Bedce święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
BedkęPrzyniesiona przez Bedkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Obserwuję Bedkę bardzo uważnie.
Spojrzałam na Bedkę jak dopisuje kolejne literki.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Bedkę.
O jego personalia miałam spytać Bedkę prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BedkąRazem z Bedką zrobiłyśmy obiad.
Jadę na wycieczkę razem z Bedką.
Siedzieliśmy z Bedką przy basenie.
A sytuacja z Bedką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ja z Bedką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BedceCzasami myślę sobie o Bedce.
Piszę o Bedce.
A przecież nikt inaczej o Bedce nie pisał.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Bedce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Bedce.

Wołacz:
(hej!)
BedkoDzień dobry Bedko!
Dobry wieczór Bedko!
Bedko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Bedko za rozmowę!
Bedko! Wróć do mnie!