Odmiana imienia Bedusia przez przypadki

Bedusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bedusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bedusi

Celownik
(komu? czemu?):Bedusi

Biernik
(kogo? co?):Bedusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bedusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bedusi

Wołacz
(hej!):Bedusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BedusiaJa i Bedusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Bedusia?
Dziś Bedusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ma na imię Bedusia.
Na drugie imię mam Bedusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BedusiOd razu zobaczyła ich mama Bedusi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Bedusi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Bedusi.
Tato Bedusi produkował abażury.
Jestem mamą Bedusi i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
BedusiSłoik z kawą wyleciał Bedusi z rąk.
Dzięki Bedusi święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Bedusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Bedusi.
Proszę Bedusi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
BedusięKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Bedusię.
Bedusię zaczęło to nieco irytować.
Chwyciła Bedusię za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Bedusię.
Widziałem dzisiaj Bedusię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BedusiąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Bedusią.
Zginął w pojedynku z Bedusią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Bedusią.
Sprzątam pokój z Bedusią.
Wymyśliłam z Bedusią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BedusiW powrotnej drodze myślał o Bedusi.
Wczoraj wspomniałam o Bedusi z moim tatą.
Teraz chcę napisać parę słów o Bedusi.
To jest pieśń o Bedusi.
Czasami myślę sobie o Bedusi.

Wołacz:
(hej!)
BedusiuBedusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Bedusiu!
Bedusiu! Uważaj!
Dzień dobry Bedusiu!
Dobranoc Bedusiu!