Odmiana imienia Asumpta przez przypadki

Asumpta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asumpta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asumpty

Celownik
(komu? czemu?):Asumpcie

Biernik
(kogo? co?):Asumptę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asumptą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asumpcie

Wołacz
(hej!):Asumpto!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsumptaMoje drugie imię to właśnie Asumpta.
Dobrze, że Asumpta grzecznie śpi.
Autorem niniejszego tekstu jest Asumpta.
Dziś Asumpta ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Na drugie imię mam Asumpta.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsumptyPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Asumpty.
Zbieramy na nowy wózek dla Asumpty.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Asumpty.
Szukałem linków do strony Asumpty.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Asumpty.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsumpciePrzyglądam się Asumpcie.
Mama przyznała rację Asumpcie.
Powiedz wszystkim i Asumpcie, że nic mi nie jest.
Nie wiem, co powiedzieć Asumpcie.
Ja na pewno przekaże swój procent Asumpcie.

Biernik:
(kogo? co?)
AsumptęKawę kupioną przez Asumptę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Odprowadziłam Asumptę do wyjścia.
Kacper patrzył na Asumptę ze zdumieniem.
Spoglądam na Asumptę.
Spojrzałam na Asumptę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsumptąDwa dni temu miałam z Asumptą śmieszną przygodę.
Jadę z Asumptą na dyskotekę.
Dorota spotkała się z Asumptą.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Asumptą.
Siedzieliśmy z Asumptą przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsumpcieWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Asumpcie.
To jest pieśń o Asumpcie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Asumpcie.
Dyskutuję o Asumpcie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Asumpcie.

Wołacz:
(hej!)
AsumptoDzień dobry Asumpto!
Dobry wieczór Asumpto!
Witaj Asumpto!
Asumpto! Uważaj!
Asumpto! Gdzie jesteś?