Odmiana imienia Asumptka przez przypadki

Asumptka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asumptka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asumptki

Celownik
(komu? czemu?):Asumptce

Biernik
(kogo? co?):Asumptkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asumptką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asumptce

Wołacz
(hej!):Asumptko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsumptkaDla mnie było już jasne, ze Asumptka umiera.
Autorem artykułu jest Asumptka.
Asumptka wraca do domu.
Jutro Asumptka wyjdzie ze szpitala.
Asumptka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsumptkiUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Asumptki.
Rodzina Asumptki wyprowadziła się.
Piszę list do Asumptki.
Ręka Asumptki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Asumptki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsumptceProszę Asumptce nie dokuczać!
Oddaję Asumptce list.
Dzięki Asumptce święta nabrały nowego wymiaru.
Asumptce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Asumptce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
AsumptkęPrzed sesją zapytałam Asumptkę co lubi.
W Asumptkę nagle coś wstąpiło.
Lubię Asumptkę.
Spojrzał na Asumptkę z zaciekawieniem.
Sierżant wpatrywał się w Asumptkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsumptkąRazem z Asumptką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Weekend spędzony z Asumptką był przesympatyczny.
Idę na spacer z Asumptką.
Siedzieliśmy z Asumptką na kanapie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Asumptką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsumptceI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Asumptce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Asumptce.
Ten wiersz jest o Asumptce.
Bardzo fajny blog o Asumptce.
Hipnotyzująca powieść o Asumptce i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
AsumptkoHej Asumptko!
Asumptko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Asumptko!
Gdzie jesteś Asumptko!?
Dzień dobry Asumptko!