Odmiana imienia Asumptula przez przypadki

Asumptula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asumptula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asumptuli

Celownik
(komu? czemu?):Asumptuli

Biernik
(kogo? co?):Asumptulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asumptulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asumptuli

Wołacz
(hej!):Asumptulo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsumptulaAsumptula nie umie grać na gitarze.
Asumptula tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Asumptula.
Asumptula chce pójść ze mną na dyskotekę.
Asumptula chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsumptuliDzisiaj wyruszyliśmy do domu Asumptuli.
Postawa Asumptuli była zupełnie inna.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Asumptuli.
Tato Asumptuli produkował abażury.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Asumptuli słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsumptuliJa na pewno przekaże swój procent Asumptuli.
Daję Asumptuli, to co najlepsze we mnie.
Asumptuli udało się usłyszeć tylko parę słów.
Oczywiście każdy przyzna rację Asumptuli.
Coś muszę Asumptuli powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AsumptulęKacper patrzył na Asumptulę ze zdumieniem.
Patrzę na Asumptulę i nic nie rozumiem.
Spojrzałam na Asumptulę w wymownym geście.
Oszołomienie spadło teraz na Asumptulę i na moment odebrało mu wigor.
Widziałem dzisiaj Asumptulę z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsumptuląDorota spotkała się z Asumptulą.
Kasia z Asumptulą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Sprzątam pokój razem z Asumptulą.
Karolina miała się spotkać z Asumptulą przed szkołą.
Wymyśliłam z Asumptulą nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsumptuliPrzygotowuje książkę o Asumptuli.
Czasami myślę sobie o Asumptuli.
Kiedyś tam chciałam napisać o Asumptuli.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Asumptuli.
Artykuł o Asumptuli wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
AsumptuloWitaj Asumptulo!
Asumptulo! Uważaj!
Hej Asumptulo!
Asumptulo! Wróć do mnie!
Dzień dobry Asumptulo!